Tekenwedstrijd in PI De Staart

Een paar maanden geleden klopte gevangenispsycholoog Roos Slenters aan bij SOC. Of we een manier wisten waarop gedetineerden van PI De Staart hun inspiratie en creativiteit kunnen aanwakkeren. Ons antwoord? Een tekenwedstrijd met het thema ‘Waar ben je trots op?’. En trots waren de deelnemers zéker op de eindresultaten. “Langzaam kregen ze vertrouwen in zichzelf. Je zag ze werkelijk opengaan en stralen!” 

De beste materialen

“Roos, vakdocent Amber Endhoven, Helen Hietbrink (Coördinator Scholen bij SOC) en ik hebben het eerst gehad over een interessante vorm voor dit project”, zegt Pieter Jan den Hartigh, SOC’s Coördinator voor de Buurt en de Zorg. “We besloten om te werken met pastelkrijt. En elke deelnemer kreeg een eigen schetsboek en kneedgum. Een mooi basispakket om mee aan de slag te gaan.”

Denken als een kunstenaar

De deelnemers werden verdeeld in twee groepen van zeven personen. Beide groepen gingen tijdens een twee-uur-durende workshop aan de slag met het thema. Hoe kan je denken als een kunstenaar? Hoe maak je een tekening? Hoe zorg je ervoor dat je gevoel overkomt? Door middel van kleine oefeningen werd de creativiteit van de gedetineerden gestimuleerd en ontstonden langzaamaan de meest prachtige kunstwerken. Waaraan de deelnemers in hun vrije tijd verder werkten.

Indrukwekkende resultaten

Drie weken na workshop één was het tijd voor de finishing touch tijdens het terugkom-moment. Amber gaf de laatste tips en tricks, en de tekeningen werden mooier en mooier. Aan de professionele jury (bestaande uit SOC’ers Saskia Godijn en Samira Welles en een delegatie uit de gevangenis) om een top drie te kiezen. “Een lastige taak! Opvallend was hoe verbaasd de deelnemers waren over onze oprechte lofuitingen. Maar we waren echt diep onder de indruk. En de gevangenis-top, cipiers en partners ook.”

Roos: “De deelnemers zijn echt gezien door dit project. Dit is een manier om zich te uiten, anders dan door een gesprek. Zichzelf kwetsbaar opstellen voor hun sociaal netwerk en de medewerkers van de PI. Daarnaast heeft het echt voor verbinding gezorgd in de inrichting.”

De gedetineerden presenteerden hun tekeningen en droegen hun gedicht of geschreven gevoelens persoonlijk voor aan alle genodigden. “Hier viel me vooral hun kwetsbaarheid en openheid op. Mooi om te zien wat kunst los kan maken.”